بررسی رابطه سطح سرمی فاکتورهای تغذیه ای (ترانسفرین و آلبومین) با ایجاد بیماری زخم بستر در بیماران بستری در icu در بیمارستانهای تابعه دانشگاه آزاد اسلامی تهران طی سالهای 89-88

مقدمه : زخم فشاری ناحیه متمرکزی از نکروز بافتی است که هنگامیکه بافت نرم بین یک برجستگی استخوانی و یک سطح خارجی به مدت طولانی تحت فشار قرار می گیرد ایجاد می شود. از میان عوامل موثر بر بروز زخم بستر، نقش عوامل تغذیه ای در این زمینه از جمله مواردی است که بسیار مورد توجه پزشکان و محققان می باشد. با توجه به لزوم بررسی نقش فاکتورهای تغذیه ای بر بروز زخم بستر، در این مطالعه به بررسی ارتباط میان سطح سرمی آلبومین و ترانسفرین بر بروز زخم بستر در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه پرداختیم.مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع تحلیلی-مقطعی میباشد 54 نفر از بیماران بستری در icu بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی تهران طی سالهای 89-88 انتخاب شدند. بیماران در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول (مورد) شامل بیماران مبتلا به زخم بستر بوده و گروه دوم بعنوان گروه کنترل فاقد زخم بستر بودند. وضعیت تغذیه ای بیماران از طریق بررسی سطح سرمی ترانسفرین و آلبومین در تمامی بیماران دو گروه بصورت هفتگی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت آنالیز داده ها توسط نرم افزار آماریspss 16 صورت گرفت. نتایج : سطح سرمی آلبومین در مبتلایان به زخم بستر در 7 مورد معادل 9/25% پایین و در 20 مورد معادل 1/74% طبیعی و در بیماران فاقد زخم بستر در 3 مورد معادل 1/11% پایین و در 24 مورد معادل 9/88% طبیعی بود که اختلاف آماری معنی داری با p=0.001 در این زمینه میان دو گروه وجود داشت. سطح سرمی ترانسفرین در بیماران مبتلا به زخم بستر در 9 مورد معادل 3/33% پایین و در 18 مورد معادل 7/66% طبیعی و در بیماران فاقد زخم بستر در 4 مورد معادل 8/14% پایین و در 23 مورد معادل 2/85% طبیعی بود که اختلاف معنی داری به لحاظ آماری میان دو گروه در این زمینه وجود داشت. (p=0.001)بحث: بهبود شرایط تغذیه ای بیماران و افزایش میزان پروتیین های موجود در رژیم غذایی، می توان تا حدی از بروز زخم بستر در آنها پیشگیری نموده و نیز به بهبود زخم بستر در بیماران مبتلا کمک نمود.